Łazienka to specyficzna strefa w domu, w której zawsze powinna panować komfortowa temperatura, wynosząca minimum 24ºC. Zazwyczaj w tego typu pomieszczeniach stosuje się grzejniki o odpowiednio dobranej mocy, które zajmują dodatkowe miejsce, co może wpływać na funkcjonalność pomieszczenia, zwłaszcza w przypadku małego metrażu. Dlatego wielu inwestorów rozważa montaż ogrzewania podłogowego, które z powodzeniem może współpracować np. z niewielkim grzejnikiem drabinkowym. Ogrzewanie podłogowe w łazience ma jednak znacznie więcej zalet. Pozwala zachować równomierny rozkład temperatury w pomieszczeniu, dzięki czemu można uzyskać komfort cieplny przy temperaturze powietrza niższej o 2ºC niż w tradycyjnych systemach, co wpływa na oszczędność energii. Inwestorzy często zastanawiają się, jaki rodzaj ogrzewania podłogowego wybrać: wodne czy elektryczne? Każde z nich ma swoje wady i zalety, wynikające z rodzaju czynnika grzewczego, sposobu instalacji czy kosztów montażu i eksploatacji.

Woda kontra energia elektryczna
Choć obydwa systemy umożliwiają oszczędność miejsca, bazują na innych nośnikach energii, co wpływa na koszty ich wykonawstwa i eksploatacji. Ogrzewanie wodne należy do najczęściej stosowanych, ze względu na swój ekonomiczny charakter. Instalację zbudowaną z zatopionych w betonie rur z tworzywa sztucznego jak PE-X, PP lub PB można zasilać ciepłą wodą podgrzewaną przez kocioł centralnego ogrzewania, tak samo jak grzejniki w pozostałych częściach domu. Idealnie, jeśli będzie to kocioł kondensacyjny lub pompa ciepła, które podgrzewają wodę do niskich temperatur zawierających się w przedziale 40-45ºC, przy których podłoga uzyskuje optymalną dla łazienki temperaturę 32-35ºC. Nic nie stoi również na przeszkodzie, by zastosować tradycyjny kocioł, jednak ze względu na fakt, że podgrzewa on wodę do poziomu powyżej 60ºC, konieczne jest obniżenie jej temperatury, np. poprzez zastosowanie dodatkowego układu mieszającego lub zaworu RTL. Ogrzewanie za pomocą mat grzewczych jest natomiast o tyle wygodniejsze, że działają niezależnie od innych instalacji i jest sterowane za pośrednictwem regulatora połączonego z czujnikiem temperatury. Ze względów bezpieczeństwa koniecznym wymogiem jest jednak zabezpieczenie układu wyłącznikiem różnicowo-prądowym. W razie potrzeby maty grzewcze nagrzewają się szybko, podczas gdy podłogi z wodnym ogrzewaniem mają większą bezwładność termiczną, co oznacza, że potrzebują czasu, by uzyskać odpowiednią temperaturę. W sezonie grzewczym nie jest to żadnym problemem, bo system ogrzewania może działać w sposób ciągły, a nawet przy wyłączonym ogrzewaniu podłoga jeszcze przez dłuższy czas pozostaje ciepła. Najważniejszą różnicą między tymi dwoma systemami są koszty inwestycji i eksploatacji. Wodne ogrzewanie podłogowe jest droższe w realizacji ze względu na koszt materiałów w postaci orurowania, zaworów mieszających i wylewki, ale jest ono dużo tańsze w użytkowaniu niż ogrzewanie elektryczne. Istnieją technologie i materiały, które pozwalają znacząco przyspieszyć i ułatwić niektóre etapy montażu tego typu instalacji.

Wodne ogrzewanie podłogowe - efektywnie i ekonomicznie
Jeśli ogrzewanie podłogowe ma być zasilane tradycyjnym kotłem, najprostszym i najtańszym rozwiązaniem jest połączenie go z ogrzewaniem grzejnikowym w jeden obieg za pośrednictwem ogranicznika temperatury RTL. Warto pamiętać, że długoterminowe oszczędności, mimo wyższych kosztów początkowych, daje ekologiczne połączenie ogrzewania podłogowego z pompą ciepła. Taką instalację trzeba jednak przewidzieć już na etapie projektu i zadbać o bardzo dobrą termoizolację całego budynku. Kluczowe znaczenie dla efektywnego i energooszczędnego działania systemu ma w szczególności odpowiednio dobrana warstwa termoizolacji podłogi. Zapobiega ona przenikaniu ciepła do przegród konstrukcyjnych budynku i zapewnia jego prawidłowe ukierunkowanie do ogrzewanego pomieszczenia. Niektóre systemy ocieplania podłóg dodatkowo pozwalają na trwały montaż orurowania we właściwych odstępach bez użycia dodatkowych akcesoriów montażowych. Przykładem takiego praktycznego rozwiązania są płyty termoizolacyjne Knauf Therm Floor Heating z montażem „na click", z wypustkami i żebrowaniami, które umożliwiają trwałe mocowanie rur grzewczych o średnicach od 14 do 18 mm. Specjalna budowa płyt eliminuje ryzyko ich ewentualnego odmocowania się i zapewnia ich pełne zatopienie w wylewce. Zaletą tego materiału są również jego duże wymiary w porównaniu do standardowych styropianów - 1100x700 mm, dzięki czemu pozwala na przyspieszenia czasu montażu nawet o 20%. W przypadku podłóg na gruncie pod płytami Knauf Therm Floor Heating należy umieścić dodatkową izolację, w postaci np. 15 cm twardego styropianu odmiany EPS 80 lub 100, jak np. KNAUF Therm PRO Dach/Podłoga EPS 100 λ 36. Tak przygotowaną warstwę ocieplenia z orurowaniem należy zatopić w wylewce cementowej lub anhydrytowej w taki sposób, by zakrywała je na wysokość 3,5 cm. Wylewka cementowa jest bardziej ekonomicznym rozwiązaniem, ale to masy anhydrytowe są rekomendowane do wykonywania ogrzewania podłogowego, ze względu na wyższą przewodność cieplną. Warto wiedzieć, że ze względu na swoją budowę płyty Knauf Therm Floor Heating pozwalają zmniejszyć zużycie wylewki podłogowej aż od 25% w porównaniu z matą metalizowaną, co przekłada się na zmniejszenie całościowego kosztu zakupu materiałów.

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie: www.styropianknauf.pl